ما محکومیم به امید،به زنده موندن .
وقتی زنده هستم چاره ای ندارم جز دوباره شروع کردن دوباره ساختن
باید باز تکه تکه خودشکستمو جمع کنم با امیدبه آینده ای که معلوم نیست چی میشه با زور و به اجبار بچسبونم؛حتی بهتر از قبل باید باشه،محکم تر
دلم میخواد بلند داد بزنم من تنهایمو دوست دارم
لطفا خرابش نکنید
لطفا همین یدونه داراییمو ازم نگیرید
لطفاااااا
درباره این سایت